مقدمه
روغن های ترانسفورماتور پایه معدنی، قرن هاست که به عنوان عایق و سیال خنک کننده استفاده می شود. اگرچه روغن های ترانسفورماتور پایه معدنی به علت محدودیت منابع معدنی و محدودیت در ذخیره سازی و سایر معایب نظیر غیرقابل تجزیه شدن توسط محیط زیست (کمتر از %۳۰) و نقطه اشتعال پایین، نگرانی هایی برای محققان و صنعتگران ایجاد کرده است [۱-۳] روغن های گیاهی که به طور طبیعی از گیاهان بدست می آیند جایگزین مناسبی برای روغن های معدنی می باشند. روغن های ترانسفورماتور پایه گیاهی دارای خواص منحصربفردی نظیر سمیت پایین، نقطه اشتعال بالا(بیشتر از ۳۰۰°C) قابلیت آتشگیری پایین، قابلیت زیست تجزیه پذیری بالا (بیشتر از%۹۵) و سازگاری با محیط زیست می باشند[۴ و ۵].از اواسط دهه ۱۹۹۰ تلاش ها و تحقیقات در زمینه ساخت سیالات با قابلیت زیست تجزیه پذیر آغاز شد و روغن های گیاهی به عنوان سیالات عایقی کاملا زیست تجزیه پذیر مورد توجه قرار گرفتند. اولین محصول تجاری روغن-های ترانسفورماتور پایه گیاهی در سال ۱۹۹۹ گزارش شده است که پایه این روغن گیاهی حاوی %۸۰ اسید اولئیک بوده است [۶ و۷] سپس از تحقیقات در این زمینه ادامه یافت و موارد متعددی مبنی بر ساخت روغن های ترانسفورماتور پایه گیاهی گزارش شد .[۱۰-۸] دراین مقاله نیز، موقعیت کنونی روغن های ترانسفورماتور گیاهی شامل فرایندهای تولید، فرآوری و شناسایی این روغن ها مرور می شود؛ همچنین مزایا، محدودیت ها و چالش های مربوط به روغن های ترانسفورماتور پایه گیاهی نیز بررسی می شود.
نویسندگان : زینب نوروزی تیسه ، علی سبزی
