به گزارش پایگاه خبری نیروگاهیان به نقل از ایرنا، گاز در سه دهه گذشته به عنوان یکی از مهم‌ترین محورهای توسعه کشور در برنامه‌ها قرار گرفته بود، اما به دلیل حمکرانی نادرست و مصرف بالای این سوخت در کشور، نتوانستیم از این نعمت خدادادی بهره ببریم؛ با روند مصرف کنونی، نارترازی گاز در سال‌های آینده تشدید خواهد شد، این در حالی است مخازن گازی کشور به یک‌سوم عمر پایانی خود نزدیک می‌شوند که این موضوع سبب کاهش برداشت گاز می‌شود که برای تداوم برداشت گاز باید به میادین، گاز و یا آب تزریق شود؛ یعنی با فشار افزایی بهره‌وری این مخازن را افزایش داد.
حال هیچ پروژه‌ای در حال حاضر مهم‌تر از پروژه راهبُردی فشارافزایی در میدان مشترک پارس جنوبی در کشور و صنعت نفت نیست، اگر این پروژه طی سه تا چهار سال آینده انجام نشود، در این میدان شاهد افت فشار محسوسی خواهیم بود. این سخن جواد اوجی، وزیر نفت است که درباره اولویت‌دارترین پروژه نفتی کشور سخن می‌گوید.
فشارافزایی پارس جنوبی به معنای افزایش فشار گاز در مخازن گازی پارس جنوبی است. پارس جنوبی یکی از بزرگ‌ترین مخازن گازی جهان است که در خلیج فارس واقع شده و فشارافزایی در این مخازن به منظور افزایش استخراج گاز و بهره‌وری بیشتر از آن صورت می‌گیرد. این فشارافزایی ممکن است از طریق تزریق گاز طبیعی، آب یا هر ماده دیگری به مخازن صورت گیرد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که اگر فشارافزایی در این منطقه صورت نگیرد از دو یا سه سال آینده، سالی یکی از فازهای پارس جنوبی را از دست خواهیم داد.
به عنوان سوال اول، چه شد که گاز محور توسعه شد؟
زارعی: وقتی میادین نفتی تولید (ایجاد) شدند، بحث گازهای همراه مطرح بود. قبل از انقلاب خط لوله انتقال گاز که شاهراه خط لوله اصلی به شوروی بود، نقطه شروع توزیع گاز در کشور ما بود. بعد از انقلاب میادین آغار، دالان، کنگان، نار اکتشاف شدند و شاید قبل‌تر از آن‌هم میادین شمال‌شرق که خانگیران میدان اصلی بود، محور توسعه قرار داشت؛ بنابراین در یک بازه زمانی ۲۰-۳۰ ساله هم اکتشافات گازی‌مان افزایش پیدا کرد و در همین راستا هم برداشت و در مقطعی هم محور توسعه صنایع انرژی مثل فولاد و بقیه صنایع، گاز شد. در بخش دوم توسعه صنعت پتروشیمی که در واقع خیز اول پتروشیمی بعد از انقلاب مطرح شد، محور اصلی توسعه گاز بود.
اشتباه استراتژیک در عدم توسعه سبد انرژی
بنابراین وقتی که کشوری دچار دومین ذخایر گاز است، طبیعتاً محور توسعه باید گاز باشد. بحث‌های محیط‌زیستی و اینکه سوخت پاک هم نام‌گذاری شد، از دلایل دیگرش عنوان شد، اما بهتر است در مورد اینکه آیا این برنامه خوب اجرا شد و اینکه می‌توانستیم بهتر اجرا کنیم؛ قطعاً نه، ما در بحث گازرسانی به همه جای کشور دچار یک اشتباه راهبُردی شدیم و اگر همان موقع یک برنامه علمی تدوین می‌شد، شاید به‌جای اینکه بگوییم امروز ۹۸ درصد گازکشی خانگی داریم، اما با توجه به موقعیت جغرافیایی و میانگین دما در کشور طی سال، بحث مصرف، برعکس شود و ۲۰ یا ۳۰ درصد کشور نیاز به گازکشی به‌صورت لوله داشت و تأمین انرژی‌شان را می‌توانستیم به متدهای دیگر مانند تبدیل برق، انجام داد.
انتهای پیام/
