بررسی عوامل اساسی عدم دسترسی به نرخ خاموشی قابل قبول در توزیع برق شیراز

نویسنده : خلیل فخار زاده – شرکت توزیع نیروی برق شیراز

ﻣﻘﺪﻣﻪ :

ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺯﻳﺮ ﺑﻨﺎﻳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ، ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺑﺮﻕ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻭ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .

ﻟﺬﺍ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺑﺮﻕ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻭ ﻗﻄﻌﯽ ﻣﮑﺮﺭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺸﺘﺮﮐﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﺨﺘﻞ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺑﻠﮑﻪ :
۱ – ﻣﻮﺟﺐ ﻋﺪﻡ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﺼﺮﻑ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻣﺸﺘﺮﮐﻴﻦ ﺑﺮﻕ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ .

۲ – ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻭ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺑﯽ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺁﻻﺕ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﻗﻄﻌﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﮑﺮﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ .

۳ – ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﺮﻣﻔﻴﺪ ﺗﺠﻬﻴﺰﺍﺕ ﻭ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺁﻻﺕ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﻮﻗﻒ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻮﺍﻟﯽ ﻭﻏﻴﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﯼ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

۴ – ﻣﻮﺟﺐ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺿﺎﻳﻌﺎﺕ ﻭ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻌﻤﻴﺮﺍﺕ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﻌﻴﻮﺏ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ .
۵ – ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻮﺩ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ، ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ، ﮐﺎﺭ ﻭ ﺑﻴﮑﺎﺭﯼ ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻄﻮﺭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ۶ – ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻭ ﺗﻌﻄﻴﻠﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﻪ ﺑﺮﻕ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .
۷ – ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﯽ ﻭ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﻣﺸﺘﺮﮐﻴﻦ ﻭ ﻣﺼﺮﻑ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ” ﺑﻪ ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ .

ﻟﺬﺍ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺑﺮﻕ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻓﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺒﺎﺕ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﺸﺘﺮﮐﻴﻦ ﻭ ﻣﺼﺮﻑ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺮﮐﺖ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ .

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻋﻠﻞ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻫﺎﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺑﺮﻕ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﻓﻨﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ، ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺭﺍﻫﮑﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﻧﺮﺥ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻫﻤﺖ ﮔﻤﺎﺭﺩ . ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺵ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﻞ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺩﺍﺭﺩ .