نویسنده : بهروز عادلی – شرکت توزیع نیروی برق گیلان
ﭼﻜﻴﺪه:
ﻣﺎده ۸ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻨﻊ واﮔﺬاری اراﺿﻲ ﻓﺎﻗﺪ
ﻛﺎرﺑﺮی ﻣﺴﻜﻮنی ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮﻋﺪم واﮔﺬاری اﻧـﺸﻌﺎب ﺑـﺮق ﺑـﻪ واﺣـﺪﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮنی ﺑﺪون ﻣﺠﻮز
اﺣـﺪاث ﺑﻨـﺎء دارد اﮔﺮﭼـﻪ ﺑـﺮای ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻓﺖ اراﺿﻲ ﻓﺎﻗﺪ ﻛﺎرﺑﺮی ﻣـﺴﻜﻮنی
ﺗﺪوﻳﻦ ﮔﺮدﻳﺪ اﻣﺎ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ در اﺟﺮاء از ﻣﺴﻴﺮ اﺻﻠﻲ ﺧـﻮد ﻣﻨﺤﺮف و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻫﺪاف از
ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﺷـﺪه ﺧـﻮد دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻛﺎﻫﺶ رﻓﺎه اﺟﺘﻤـﺎعی ﺑـﺮای اﻗﺸﺎر ﻛﻢ
درآﻣﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﻮد .
در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑـﺎ
ﺗﻌﺮﻳﻔـﻲ از ﻗـﺎﻧﻮن ﻣﺬﻛﻮر و ﺑﻴﺎن اﻫﺪاف اﺻﻠﻲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮد و ﻧﺘﻴﺠﻪ
ﺣﺎﺻﻞ از ﻋﻤﻠﻜﺮد اﺟﺮایی آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺑﺎ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻨﻄﻘﻲ آن را ﻣﻮرد ﻧﻘﺪ وﺑﺮرسی
ﻗـﺮاردﻫﻴﻢ .
ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﻣﻮاردی
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺾ ﻗﻮاﻧﻴﻦ دﻳﮕﺮ درﻧﺘﻴﺠﻪ اﺟﺮای ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺬﻛﻮر و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ اﻋﻤـﺎل ﺳﻠﻴﻘﻪ ﻫﺎی
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮی و اﺳـﺘﻔﺎده از آن ﺑـﻪ ﻧﺘﺎﻳﺠﻲ از ﺟﻤﻠﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻠﻔﺎت اﻧﺮژی و
ﻛﺎﻫﺶ درآﻣﺪ در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺮق ، ﻛﺎﻫﺶ رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎعی ﺑﺮای اﻗﺸﺎر ﻛﻢ درآﻣﺪ ، ﻋﺪم اﻋﻤﺎل
ﻧﻈﺎرت ﺻﺤﻴﺢ در اﺟـﺮای ﻗـﺎﻧﻮن ﻣـﺬﻛﻮر و ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻗﺸﺎر ﻛﻢ درآﻣﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ در
ﻧﺎدﻳـﺪهﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات وﺿﻊ ﺷﺪه، دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ .در ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺰﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﻛﺎﻫﺶ
ﻓﺰاﻳﻨﺪه درآﻣـﺪی در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺮق وﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮدن رﺷﺪ بی روﻳـﻪ ﺗﻠﻔﺎت در ﺑﺨﺶ اﻧﺮژی،
ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات اﺻـﻼﺣﻲ در زﻣﻴﻨـﻪ ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮی و اﻋﻤﺎل ﻣﺎده ۸ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻨـﻊ واﮔـﺬاری اراﺋـﻪ
ﻣﻴﺸﻮد .
